Team met een frustratie

Onlangs werkte ik met een team wat een lastige situatie achter de rug had. Hun leidinggevende had zich ziek gemeld en zij zaten nog met een stuk onverwerkt verdriet en boosheid over de afgelopen jaren.Wat kun je op zo’n moment dan doen? In eerste instantie laat ik dan de teamleden nagaan waar hun eigen persoonlijk stuk verdriet of boosheid zit. En in welke mate die nog aanwezig is. Sommige mensen waren al verder in het loslaten of accepteren dan anderen. Als er dan geen aandacht is voor het persoonlijke deel, blijft dat stuk aanwezig in het collectief.

Verleden en heden verbinden

Door een oefening te doen waarin de teamleden zichzelf op een lijn zetten tussen verleden en toekomst in, wordt ook duidelijk waar de zwaarte (focus) ligt. Vandaar uit vroeg ik hen om langzaam via het verleden weer een ‘8-tje’ te lopen naar de toekomst. En steeds te ervaren wat zij voor zichzelf waarnamen in fysieke gevoelens of welke beelden/woorden opkwamen. Op deze manier konden ze nog uitspreken wat ze nog wilden uitspreken wat bij het verleden hoort en zich ook weer naar de toekomst richten en uitspreken op welke manier zij daarmee verbonden waren.

Bij een enkeling liepen de emoties hoog op. En werd duidelijk dat er eigenlijk nog iets van een excuus verwacht werd van de leidinggevende. Daarop gaf ik terug dat hoe vervelend de situatie ook was, op het moment dat je blijft hangen in het willen hebben van een excuus (dus het willen hebben van je gelijk) je met je claim ook steeds verbonden blijft met de vervelende gebeurtenis. Je kunt hooguit voor jezelf erkennen dat het een vervelende situatie is geweest, dat je ook meeneemt uit het verleden wat je mee wilt nemen en daar laat wat niet van jou is. En dat je naar jezelf toe uitspreekt dat je zelf verantwoordelijk bent voor de pijn of teleurstelling die daaruit voortvloeit. Dan pas ben je vrij van het verleden en kan je door met je toekomst.

Wat je wegdrukt komt weer terug

Goed afscheid nemen is niet hetzelfde als zeggen: streep eronder en we gaan verder. Want dat lijkt het wel alsof je los bent, maar je probeert eigenlijk weg te duwen wat nog gezien en erkend moet worden. Want hoe dan ook komt dat dan terug…