Terzake zijn

 

De functie van incidenten

Tijdens een coachingsgesprek met een teamleider kwam naar voren dat er steeds vaker incidenten zijn op school die haar veel energie kosten. Een hele lastige leerling die steeds bij haar op kantoor wordt gezet, het zoveelste telefoontje van een medewerker die aangeeft nog wat langer ziek thuis te blijven. Met tranen in haar ogen vertelt ze dat ze het gevoel heeft constant achter de feiten aan te lopen en alles maar probeert op te lossen.

Voor mij een signaal dat er een hardnekkig symptoom in de organisatie aanwezig is dat steeds ‘gezien’ wil worden. En omdat het maar niet gezien wordt, komt het steeds opnieuw naar boven. En door het maar op te willen lossen, wordt het onderliggende probleem eigenlijk in stand gehouden.

Het gesprek voeren

De teamleider gaf zelf aan dat ze het er dan vanmiddag tijdens de teamvergadering maar over moest hebben. Ze heeft de agenda omgegooid, is in een kring gaan zitten met haar teamleden (zonder tafel!!), met in het midden het woord ‘ziekteverzuim’ op een wit papier. Ze begon met vertellen wat het haar deed en waarom ze het er nu over wil hebben. Ze vroeg  haar teamleden om hun gevoel en reactie op dit woord op te schrijven. Zonder Oordeel en zonder Oplossing. Gewoon puur wat het oproept. En dat vervolgens een voor een uit te spreken. Ze mailde me die avond dat ze helemaal blij was hoe de vergadering was verlopen, dat iedereen actief meedeed, dat ze complimenten kreeg over de aanpak en dat er ook teamleden zich spontaan hadden aangemeld om er met haar verder mee aan de slag te gaan. Dat wat niet gezien werd, is nu Ter Zake gemaakt.