Waarheidszoeker
Waarheidszoeker
Ik leerde deze week over mezelf dat ik een waarheidszoeker ben. Iemand die maar vragen blijft stellen. Omdat er altijd weer een nieuwe vraag zich aandient en het antwoord nog niet gevonden is. Want er is altijd meer en er is altijd iets wat nog dieper ligt. Het geeft ook veel onrust voor mezelf, omdat ik dingen wil snappen, wil begrijpen, wil omvatten. Altijd weer een stapje verder. Niet genoegen nemen met 1 antwoord. Niet omdat ik de ander niet wil geloven, maar omdat ik gedreven word door het zoeken naar meer. Ik heb dat geloof ik maar te omarmen. Dat dat bij mij hoort. En ik merk ook steeds meer dat ik ook niet meer tegen het oppervlakkigheid kan. Ik probeer de reacties van mensen te begrijpen op twitter. De verontwaardiging, de boosheid, het onbegrip. En ik kan het niet begrijpen, deze reacties. Omdat het leven en relaties complexer zijn dan vaak wordt afgedaan. Ik werd gegrepen door het filmpje over Yellowstone NP, waar door de herintroductie van wolven, de loop van rivieren werd beïnvloed. Dat filmpje raakt mij, omdat het gaat om de interventie op het niveau waar vaak niet naar gekeken wordt. Meestal wordt de interventie op het niveau van het zichtbare probleem ingezet, in plaats naar de dieperliggende oorzaak te zoeken. En soms zijn niet alle (neven)effecten voorspelbaar en zullen er ook effecten zijn die minder gunstig zijn. Maar alles beter dan het oeverloos ingrijpen op een niveau waarbij je al kan voorspellen dat de volgende stap een herhaling van zetten is.
