Wie komt eerst?
Broer
Ik ben de zus van S, mijn jongere broertje. En ik ben de zus van M, mijn oudere pleegbroer. Het is soms best lastig als mensen mij vragen of ik broers of zussen heb. Want M is niet mijn echte broer. S wel. M kwam in ons gezin als pleegbroer toen ik tien was en hij veertien. En ik vond het ook wel bijzonder (want wie heeft dat nou, een pleegbroer?) en natuurlijk dacht ik als jong meisje dat het ook wel fijn voor iemand is als hij ergens mag wonen (en wij hadden nog een kamer over tenslotte). En in het begin was hij natuurlijk heel behulpzaam en aardig, maar de vier jaar dat hij bij ons heeft gewoond was het ook niet altijd makkelijk voor mij. M zorgde voor de nodige turbulentie en S was vooral mijn kleiner broertje. Ik kon met geen van beiden echt een bondje sluiten en voelde me ook best alleen staan in die tijd. Ik heb het allemaal uiteindelijk goed doorstaan en ben blij met beiden als mij broer en broertje.
Een teveel
Toen ik een aantal jaren geleden begon met mijn opleiding Systeemdynamieken in Organisaties werd ons gevraagd om ons eigen familiesysteem te tekenen. Ik plaatste mij een beetje buiten het systeem van ons gezin, terwijl ik er zo graag middenin wilde staan. Ik snapte toen pas dat het voor mij altijd lastig is geweest om in een drietal te functioneren. En toevallig of niet, we begonnen met ons drieën ons bedrijf Meestersadvies. En ik merkte dat ik gewoon ‘verdween’ als we met z’n drieën waren. Terwijl ik er wel degelijk stond als ik met een van de andere twee samen was. Het begon mij te dagen en ik ben toen ook meer mijn plek gaan innemen. Hoe lastig dat soms ook was.
In de rij
Vorig jaar startte ik als co-trainer bij de opleiding Systemische Pedagogiek bij het Hellinger Instituut. Omdat we op dat moment met een oneven aantal waren, deed ik als trainer mee in een opdracht samen met een van de deelnemers. We tekenden elkaars genogram (familielijnen) en toen zij mij vroeg of ze M voor of na mij moest tekenen in de lijn daagde het mij opeens. M mocht dan wel 4 jaar ouder zijn (en daarmee tekenden ik hem altijd VOOR mij in de volgorde), hij kwam wel als laatste in het gezin. Dus ik zei opeens heel duidelijk ‘Hij komt als laatste!’ En dat was letterlijk voor mij zo’n verademing en zo passend! De volgorde doet er toe!
Het lijkt zoiets simpels en misschien ook wel iets overdreven tegelijkertijd, maar ik zie bij mensen die vaak symptomen hebben als ‘niet op mijn plek voelen’, ‘me niet thuis voelen’, of vaak ergens over in de war zijn dat dat mogelijk te maken heeft met een onduidelijkheid in de ordening in het eigen familiesysteem. Met behulp van systemische vragen of een kleine opstelling kan ik vaak al meer helderheid brengen voor de vraagsteller.
Meer weten? Neem contact met mij op via marije@boostbyboot.nl
Meer weten over de opleiding Systemische Pedagogiek? Kijk dan op de site van het Bert Hellingerinstituut Nederland
